سوال :آیا قضای روزه ماه رمضان و کفاره آن باید پی در پی انجام شوند؟

پاسخ:

لازم نیست قضای روزه ها پی در پی باشد، ولی در کفاره – چنانچه دو ماه روزه گرفتن را اختیار کند – باید [۱] سی و یک روز را پی در پی بگیرد.

[۱]. آیت الله مکارم: بنابر احتیاط واجب.

برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج ۲، موسسه اطلس تاریخ شیعه، ص ۲۷۳٫

پایگاه اطلاع رسانی هیأت رزمندگان اسلام

مأموریت عجیب دو پیامبر

وَ أَمَّا الجِْدَارُ فَکاَنَ لِغُلَامَینْ‌ِ یَتِیمَینْ‌ِ فیِ الْمَدِینَةِ وَ کاَنَ تحَْتَهُ کَنزٌ لَّهُمَا وَ کاَنَ أَبُوهُمَا صَلِحًا فَأَرَادَ رَبُّکَ أَن یَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَ یَسْتَخْرِجَا کَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ  وَ مَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِی(82- کهف)

سوال: آیا مسافر می تواند روزه مستحب بگیرد؟
پاسخ: خیر، روزه مستحب در سفر جایز نیست؛ مگر در شهر مدینه که برای برآورده شدن حاجت می تواند سه روز روزه مستحب بگیرد و لازم است روز چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه باشد.

بد نیست دوباره نسخ‏هائی را که آقایان در سه آیه قرآن قائل شده‏اند بشماریم، تا بازیگری با کلام خدا برایمان روشن‏تر بشود:
1- جمله: (و علی الذین یطیقونه) الخ ناسخ جمله: (کتب علیکم الصیام) است.
2- جمله: (فمن شهد منکم الشهر فلیصمه) ناسخ حکم (و علی الذین یطیقونه) است.
3- جمله: (شهر رمضان) ناسخ جمله (ایاما معدودات) است.
4- جمله: (ایاما معدودات) الخ ناسخ (کتب علیکم الصیام) است. (مترجم)

در راه قله‌ها »

این آیه شریفه یا به تعبیر بهتر این جمله مبارک «استعینوا بالصّبر و الصّلوة» در قرآن -در سوره بقره- در دو جا تکرار شده است: یکی خطاب به اهل کتاب است که می‌فرماید: «و استعینوا بالصّبر و الصّلوة و إنّها لکبیرة إلّا علی الخاشعین»؛ یک‌جا هم خطاب به مؤمنین است که می‌فرماید: «یا أیها الّذین امنوا استعینوا بالصّبر و الصّلوة إنّ اللَّه مع الصّابرین».

آیت‌الله مکارم شیرازی و آیت الله سبحانی به استفتائاتی پیرامون «روزه ماه رمضان در دوران شیوع کرونا» پاسخ گفتند که متن سؤال و پاسخ این مراجع تقلید شیعیان بدین شرح است:

آیت الله مکارم شیرازی : در صورتی که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن هم به‌تصدیق اطبای حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند، البته مبادا اشخاص این موضوع را بهانه‌ای برای روزه‌خواری قرار دهند.

تأخیر در ادای کفاره
سوال: کسی که کفاره روزه را تا چند سال به تأخیر اندازد، آیا چیزی بر مقدار آن افزوده می شود؟

اسلام، در راستای کمک به تحقق این مهم بر آن شدیم تا فرازهایی از معارف و نکات موجود در هر جزء از قرآن کریم را با تکیه بر تفاسیر معتبر اسلامی به مانند المیزان و نمونه و نیز بحثهای تفسیری حضرت آیت الله جوادی آملی تنظیم کرده و به مقدار حوصله یک مقاله کوتاه به شما خوانندگان گرامی تقدیم نماییم.

« شناخت و خاکساری »

دعا
  دوم: شناخت
دومین چیزی که در دعا وجود دارد، معارف است؛ و این مخصوص دعاهایی است که از معصوم به ما رسیده است. امام سجّاد علیه‌الصّلاة والسلام «صحیفه سجّادیه» را به‌صورت دعا تنظیم فرموده و اصلاً دعا خوانده است اما این

دعا و خواستن »

دعا 
قال‌اللَّه الحکیم فی کتابه: «و إذا سَألَک عبادی عنّی، فإنّی قریبٌ اجیب دعوة الدّاع إذا دعان. فلیستجیبوا لی وَ لیؤمنوا بی لعلّهم یرشدون».

در دعا، سه چیز نهفته است که این سه چیز، فواید و دستاوردهای دعاست. دعایی نیست که از دو تاىِ این سه چیز، خالی باشد؛ چه دعاهای مأثور که از معصومین علیهم‌السّلام رسیده است و چه دعاهایی که یک انسان، خودش از روی طلب و نیاز به خدای خود عرض میکند. دو چیز حتماً در این دعاها هست. و اما بعضی دعاها، سه چیز (یک چیز دیگر) علاوه بر این دو چیز دارند که این سه چیز، خیلی مهم است.

« نماد بندگی »

دعا 

  منیت و عبودیت
دعا مظهر بندگیِ در مقابل خداوند و برای تقویت روح عبودیت در انسان است؛ و این روح عبودیت و احساس بندگی در مقابل خداوند، همان چیزی است که انبیای الهی از اول تا آخر، تربیت و تلاششان متوجهِ این نقطه بوده است که روح

نخستین كارى كه باید در ارتباط با “ماه مبارك” انجام گیرد، بدست آوردن نگاه صحیح نسبت به آن مى باشد، نگاهى برگرفته از آنچه كه كتاب خدا و پیشوایان راستین الهى به انسان ارایه كرده اند. بدین ترتیب انسان مومن، در آغاز و پیش از انجام هرگونه رفتار و برخورد با این ماه، در تب و تاب به دست آوردن آگاهى از “چیستى ماه رمضان” و كسب معرفت لازم درباره مقام، موقعیت و جایگاه آن است.

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: إنَّ أیسَرَ مَا افتَرَضَ الله‏ُ تَعالى عَلَى الصّائِمِ فی صِیامِهِ، تَركُ الطَّعامِ وَالشَّرابِ (1) ؛ آسان‏ترین چیزى كه خداوند بر روزه‏دار در روزه‏دارى‏اش واجب ساخته، نخوردن و نیاشامیدن است.     

روزه ماه به یاد ماندنی است . هستند كسانی كه به هزار یك دلیل و بهانه از زیر بار روزه گرفتن طفره می روند و به همین جهت و به دلیل خاطرات تلخی كه از این ماه دارند روزه برایشان عذاب آور است . اما این تنها یك طرف قضیه است بسیاری هم هستند كه ماه روزه برایشان یاد آور خاطرات بسیار خوش و شیرین است خاطراتی كه از كودكی دارند و هر گاه تداعی می شود آنها را به دنیا های دیگری می برد .

1- ایمان به مبدأ و معاد تنها به اعتقاد قلبی و اقرار به لسان، شرط لازم هست ولی شرط كافی نیست، ورود به مرحله اجرایی و عمل به اركان، ایمان را به درجه كمال می رساند. آنان كه می گویند: ما خدا را در قلب قبول داریم و با زبان

روزه فقط امساک از اکل و شرب نیست، بلکه شرائطی دیگر هم همراه آن است، تعهد و مسؤولیتهای انسان در برابر روزه، این فریضه الهی زیاد است.
 

افطار در لغت به معنای روزه گشودن است و زمان روزه گشودن هنگامی است که شرع مقرر نموده است . زمان و سفره افطار دارای معنویت خاصی است و از روحانیت و صفای مخصوصی برخوردار است و به راستی گرد آمدن به سر سفره افطار دارای حال وهوای دلپذیری است که حکایت از رحمت بی منتهای پروردگار رحمان دارد .

〖◊▬♦〗* اسوه احسان *〖♦▬ ◊〗
ویژهنامه ولادت فرخنده امام حسن مجتبی علیه السلام









قالَ الحسن بن علی عليه السلام :

هَلاكُ الْمَرْءِ فى ثَلاثٍ: اَلْكِبْرُ، وَالْحِرْصُ، وَالْحَسَدُ؛ فَالْكِبْرُ هَلاكُ الدّينِ،،
وَبِهِ لُعِنَ إ بْليسُ. وَالْحِرْصُ عَدُوّ النَّفْسِ، وَبِهِ خَرَجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ.
وَالْحَسَدُ رائِدُ السُّوءِ، وَمِنْهُ قَتَلَ قابيلُ هابيلَ.

امام حسن مجتبی علیه السلام فرموده اند :

هلاكت و نابودى دين و ايمان هر شخص در سه چيز است :
تكبّر، حرص ، حسد.تكبّر سبب نابودى دين و ايمان شخص مى باشد
و به وسيله تكبّرشيطان - با آن همه عبادت ملعون گرديد.
حرص و طمع دشمن شخصيّت انسان است ، همان طورى كه
حضرت آدم عليه السلام به وسيله آن از بهشت خارج شد.
حسد سبب همه خلاف ها و زشتى ها است
و به همان جهت قابيل برادر خود هابيل را به قتل رساند.

بحارالا نوار: ج 75، ص 111، ح 6.

عجبا کار مسیحا کند این بوی نسیم
بارالها، زکجا می رسد این لطف عمیم

نمونه‏ هايى از كرم و سخاوت امام(ع)

درباره سخاوت امام(ع)روايات زياد و جالبى نقل شده كه برخى از آنها را ذيلا خواهيد خواند، و در حديثى آمده كه امام حسن(ع)هيچ‏گاه سائلى را رد نكرد و در برابر درخواست او«نه‏»نگفت، و چون به آن حضرت عرض شد: چگونه است كه هيچ‏گاه سائلى را رد نمى‏كنيد؟پاسخ داد: